Таърихи 18.04.2025 дар факултети филологияи тоҷик ва журналистикаи Донишгоҳи давлатии Кӯлоб ба номи Абуабдуллоҳи Рӯдакӣ маҳфили навбатии “Рӯзноманигори ҷавон”-и назди кафедраи журналистика баргузор гардид.

Санаи 18.04.2025 дар факултети омӯзгорӣ ва фарҳанги Донишгоҳи давлатии Кӯлоб ба номи Абуабдуллоҳи Рӯдакӣ бо ташаббуси кафедраи фанҳои гуманитарӣ ва методикаи таълими он мизи мудаввар таҳти унвони “Нақш ва мақоми санъати тасвирӣ, ҳунарҳои мардумӣ ва технология (таълими меҳнат) дар рушди саноаткунонии кишвар” бахшида ба 80-солагии таъсисёбии донишгоҳ баргузор гардид.

Санаи 17.04.2025 дар факултети филологияи тоҷик ва журналистикаи Донишгоҳи давлатии Кӯлоб ба номи Абуабдуллоҳи Рӯдакӣ маҳфили навбатии илмӣ-эҷодии “Адабиётшинос”-и назди кафедраи адабиёти тоҷик баргузор гардид.

Ҳайати устодон ва донишҷӯёни Донишгоҳи давлатии Кӯлоб ба номи Абуабдуллоҳи Рӯдакӣ 17 апрели соли 2025 дар доираи иҷрои дастуру супоришҳои Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ-Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон як қадами муҳими экологии дигар гузоштанд. Бо мақсади беҳтар намудани вазъи экологии кишвар ва муҳайё кардани шароити мусоиди зист барои мардум, онҳо дастаҷамъона дар ҳудуди Боғи фарҳангӣ-фароғатии ба номи Сайдали Вализодаи донишгоҳ амалҳои ободонӣ ва сабзу хуррамгардонӣ анҷом доданд.

Баҳри рушд бахшидан ба қобилиятҳои эҷодӣ, баланд бардоштани завқи ватандӯстӣ ва дарёфти чеҳраҳои нави ҳунарӣ дар миёни ҷавонон, дар саросари ҷумҳурӣ озмунҳои гуногуни фарҳангиву адабӣ ба роҳ монда шудаанд. Яке аз чунин ташаббусҳои фарҳангӣ озмуни ҷумҳуриявии “Тоҷикистон – Ватани азизи ман” мебошад, ки таҳти сарпарастии Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон роҳандозӣ шудааст.

Рӯзи 16 апрели соли 2025 дар факултети омӯзгорӣ ва фарҳанги Донишгоҳи давлатии Кӯлоб ба номи Абуабдуллоҳи Рӯдакӣ бо ташаббуси кафедраи фанҳои табиию риёзӣ ва методикаи таълими он мизи мудаввар таҳти унвони “Баланд бардоштани дараҷаи мустақилияти хонандагон дар таълими фанҳои табиию риёзӣ” баргузор гардид.

Санаи 15.04.2025 дар факултети омӯзгорӣ ва фарҳанги Донишгоҳи давлатии Кӯлоб ба номи Абуабдуллоҳи Рӯдакӣ бо ташаббуси кафедраи таҳсилоти томактабӣ ва кори иҷтимоӣ мизи мудаввар дар мавзуи “Бедорсозии психологии маъюбон ва натиҷаҳои мусбати он” гузаронида шуд.

Зиёиён дар ҳар давру замон равшангарони асосии ҷомеа маҳсуб шуда, маҳз илму дониш ва ақлу хиради онҳост, ки маърифати мардум боло меравад ва ҷомеа рушду тараққӣ менамояд. Агар офтобу моҳ ба замин нуру рушноӣ бахшанд, зиёиён-омӯзгорон ба рӯҳу равони инсоният равшанӣ ва дармон мебахшанд.

Адабиёту фарҳанги давраи нави тоҷик бо заҳмати фидокоронаи як идда маорифпарварон, ки сарсупурдаи фарҳанги миллат буданд, ба талаби давру замон роҳандозӣ шудааст. Ин давраи адабиёт аз осори безаволи устод Садриддин Айнӣ оғоз мегардад. Устод дар муддати умри бобаракати хеш асарҳои зиёди бадеӣ, публитсистӣ ва илмӣ таълиф намудааст. Ба қавли М.Турсунзода: «Агар маҳсули адабӣ ва хизмати ҷамъиятии устодро бо маҳсули адабӣ ва хизмати як коллективи калони адибон андоза кунем, вазни хизматҳои Айнӣ бемуболиға афзалтар хоҳад буд».